Ireneusz Gębski

"Zdobycie" Równicy

Grill przed Dworem Skibówki

Niedziela pod znakiem pieszych wędrówek. Do południa zwiedzałem centrum Ustronia. Na początku znalazłem wypożyczalnię rowerów. Dzisiaj była nieczynna, ale ceny za wypożyczenie jednośladu nie są w niej zachęcające: pierwsza godzina 8 zł, a kolejne po 5 zł lub 25 zł za cały dzień. Muszę jeszcze sprawdzić, jak to wygląda u konkurencji. Obejrzałem następnie kościół katolicki św. Klemensa oraz okazałą świątynię ewangelicko-augsburską. Obok tej ostatniej znajduje się cmentarz. Znaleźć można na nim wiele znanych skądinąd nazwisk, jak Golec, Małysz, Pilch. Przeszedłem się też po tutejszym blokowisku, które moim zdaniem, bardzo szpeci to typowo górskie miasto. W drodze powrotnej zajrzałem do niewielkiego parku nad Wisłą. Wejść do niego można jednak tylko z jednej strony. Furtka na drugim końcu alejki jest bowiem owinięta łańcuchem i zamknięta na kłódkę.

Po obiedzie wybraliśmy się na Równicę. Góra ta ma wysokość 854 m n.p.m. Szliśmy częściowo szosą (prowadzi ona serpentynami na sam szczyt i bardzo wielu turystów wjeżdża tam samochodami) a częściowo leśnymi dróżkami wzdłuż czerwonego szlaku turystycznego. Na Równicy znajduje się sporo obiektów hotelowo-gastronomicznych, np. Koliba pod Czarcim Kopytem, Dwór Skibówki, Schronisko Równica (tu można przybić sobie pamiątkową pieczęć) czy Gospoda Zbójnicka. Jest też tutaj ładnie urządzony park linowy oraz całoroczny tor saneczkowy. Wejście na szczyt nie wymaga zbyt wielkiego wysiłku, chociaż na niektórych odcinkach można nieźle się spocić. Droga w obie strony zajęła nam niewiele ponad trzy godziny.
Poprzednio o Ustroniu

Pomnik Jana Szczepańskiego

Pomnik upamiętniający Jana Cholewę

Ustroń - kościół ewangelicko-augsburski

Ustroń - kośćiół św. Klemensa

Równica - park linowy

Przed schroniskiem Równica

Na zboczu Równicy

Tor saneczkowy i widok na Palenicę

"Rosomak" i żubry

Żubr pod "Rosomakiem"

Nocna podróż pociągiem Intercity "Pogoria" z Gdańska do Pszczyny byłaby nawet przyjemna, gdyby nie jeden drobiazg. Po wejściu do wagonu z kuszetkami zaskoczyła mnie wysoka temperatura w przedziale. Niestety, po kilku godzinach zrobiło się na tyle zimno, że spanie było wręcz niemożliwe. Najciekawsza była reakcja konduktora na zgłoszenie powyższego faktu.

- Za temperaturę w przedziale odpowiada programator - orzekł autorytatywnie i pokazał niewielkie pudełko nad drzwiami przedziału.

Hm, ciekaw jestem, kto odpowiada za programowanie programatora.

W Pszczynie przesiedliśmy się do schludnego pociągu Śląskich Kolei Regionalnych i po nieco ponad godzinnej jeździe dotarliśmy do Ustronia. Jeszcze tylko kilka minut taksówką (18 zł) i już byliśmy w recepcji sanatorium Rosomak. Sprawnie załatwiliśmy formalności (opłata klimatyczna 3 zł za dobę, karta telewizyjna 4 zł za dobę) i otrzymaliśmy klucze do pokoju na drugim piętrze z widokiem na miasto i częściowo na Czantorię. Potem odwiedziliśmy pielęgniarkę, zjedliśmy obiad i zaliczyliśmy wstępną wizytę lekarską.

Po południu odbyliśmy pierwsze spacery po okolicy. Do centrum Ustronia schodzi się 20 minut (moim krokiem). Droga powrotna wiedzie pod górę (nasze sanatorium jest najbardziej ze wszystkich oddalone od centrum), więc wymaga nieco więcej czasu. Zwiedziliśmy dzisiaj między innymi Park Kuracyjny, promenadę nad Wisłą oraz odwiedziliśmy sąsiadującą z sanatorium zagrodę z żubrami. Pogoda nie była zbyt sprzyjająca robieniu zdjęć (dużo chmur), ale na szczęście nie padało.

Kolacja była już o 17.30. Potem czas wolny. Internet dostępny tylko w okolicach recepcji. Na szczęście wziąłem ze sobą blueconnect i mogę się nim posiłkować w pokoju.

Sanatorium "Rosomak"

Posąg Chrystusa przed kościołme, św. Brata Alberta

Wisła i widok na Czantorię

Jedna z wielu rzeźb w Parku Kuracyjnym

Rowerem wokół świątyń

Matemblewo - w tle fragment ołtarza papieskiego

W ramach tematycznych przejazdów rowerowych fotografowałem dzisiaj napotkane miejsca kultu religijnego (poprzednio robiłem zdjęcia zbiornikom wodnym oraz mostom i wiaduktom Pomorskiej Kolei Metropolitalnej). Na trasie ze Strzyży przez Brętowo, Matemblewo, Złotą Karczmę i Oliwę napotkałem osiem kościołów i jeden meczet. Długość przejazdu to 25 kilometrów. A oto poszczególne świątynie wg kolejności zwiedzania:

1. Sanktuarium Miłosierdzia Bożego przy ul. Gomółki w Strzyży,

2. Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Brętowie,

3. Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Matemblewie,

4. Kościół p.w. Rafała Kalinowskiego w Złotej Karczmie,

5. Kościół p.w. św. Jakuba w Oliwie,

6. Archikatedra Oliwska,

7. Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej w Oliwie,

8. Kościół p.w. św. Stanisława Kostki w Oliwie,

9. Meczet wspólnoty muzułmańskiej w Oliwie.

Archikatedra Oliwska

Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej w Oliwie

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Brętowie

Kościół p.w. Rafała Kalinowskiego w Złotej Karczmie

Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Matemblewie

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego przy ul. Gomółki w Strzyży

Kościół p.w. św. Jakuba w Oliwie

Kościół p.w. św. Stanisława Kostki w Oliwie

Meczet wspólnoty muzułmańskiej w Oliwie

Mosty i wiadukty Pomorskiej Kolei Metropolitalnej

Kładka przy Gomółki (dawny Most Weisera)

Jazda rowerem jest przyjemna sama w sobie. O wiele przyjemniej jednak jeździ się, gdy przy okazji można zobaczyć coś nowego. Nie trzeba wcale w tym celu wyjeżdżać daleko od domu. Wokół nas zawsze bowiem coś się dzieje. W przypadku mojej okolicy najważniejsze zmiany powstają w związku z budową Pomorskiej Kolei Metropolitalnej. Dlatego postanowiłem przejechać się wzdłuż fragmentu trasy PKM i porobić zdjęcia nowym wiaduktom, mostom i przejściom pod torami.

Łatwo powiedzieć "wzdłuż", ale w rzeczywistości trzeba nadrabiać sporo drogi, gdyż rzadko kiedy równolegle do torów biegnie jakaś droga czy ścieżka. Jeżeli nawet są, to przeważnie mocno rozkopane, gdyż nadal porusza się po nich ciężki sprzęt. Tak czy owak, na stosunkowo krótkim odcinku PKM ze Strzyży do Jasienia i z powrotem wykręciłem 23 kilometry. Pogoda była wczoraj bardzo ładna, więc i zdjęcia wyszły nie najgorzej.

Brętowo (Rakoczego)