 |
| Zamek w Sztumie |
Kolejna piesza
wycieczka z Arturem. Tym razem z Malborka do Sztumu. Wyruszamy spod dworca
kolejowego i kierujemy się przez Plac Kazimierza Jagiellończyka (z okazałym
pomnikiem króla) w stronę ogromnego kompleksu zamkowego. Zostawiamy zamek po
prawej stronie i przez pewien czas podążamy traktem Jana Pawła II, by następnie
skręcić w stronę Nogatu i wejść na Bulwar Imienia Macieja Kilarskiego.
Przechodzimy pod mostem drogi nr 55 i kierujemy się na południe. Mijamy kąpielisko
miejskie i po jakichś sześciu kilometrach marszu (licząc od dworca) powoli opuszczamy Malbork.
Ścieżka miejscami jest szeroka i sucha, a
miejscami dość wąska i pełna błotnistych kolein. Jak na ironię w okolicy
Cmentarza Komunalnego stoi tablica z informacją, że w latach 2007-2013 w ramach
podnoszenia atrakcyjności turystycznej Szlaku Zamków Gotyckich wybudowano tu trasę
rowerową…
Począwszy od
siódmego kilometra czerwony szlak oddala się od Nogatu. Do Gościszewa idziemy przez małe zagajniki i rozległe pola. Tu
żegnamy na dłuższy czas polne ścieżki i wchodzimy na niezbyt często uczęszczaną
drogę asfaltową. Jest ona okolona gęstym szpalerem starych drzew. Wyobrażam
sobie, jak pięknie musi tu być wiosną lub jesienią. W ten sposób docieramy do
Rezerwatu Przyrody Parów Węgry. Sam parów zajmuje 22,15 hektara powierzchni.
Jego zbocza porasta wiele rodzajów drzew (niektóre są bardzo stare) i krzewów.
Kwitną już nawet jakieś kwiatki. Niestety, wątły zasób mojej wiedzy
biologicznej nie pozwala mi na ich nazwanie.
Może była to śnieżyczka przebiśnieg, a może coś zupełnie innego. Nie wiem…
Po wyjściu z
parowu i minięciu wsi Węgry udaliśmy się w kierunku wsi Parpary. Znajduje się tutaj
niewielki kościół z 1937 roku. Niestety, za tą wsią pogubiliśmy się nieco na
trasie. W lewo prowadziła droga na Sztum, ale znaki czerwonego Szlaku
Kopernikowskiego nakazywały iść przez las w stronę wsi Uśnice. Zdecydowaliśmy się
na tę ostatnią opcję. Jednakże zaraz za Uśnicami oznakowania szlaku zniknęły
nam z oczu i nie potrafiliśmy ich odnaleźć (potem zobaczyłem na mapie, że ten
szlak prowadził do Białej Góry nad Nogatem). Zatoczyliśmy więc niewielki łuk i
ponownie doszliśmy do szosy sztumskiej. Teraz, już bez żadnych przygód, przez Sztumskie
Pole doszliśmy do Sztumu. Przeszliśmy przez to miasto aż zamku krzyżackiego
nad jeziorem Sztumskim. Potem w ostatniej chwili złapaliśmy autobus do Malborka
(5,50 zł), a tu również na styk – pociąg
do Gdańska.
Endomondo
pokazało mi, że przeszliśmy 28 kilometrów. Było ich jednak o kilka więcej,
gdyż na pewnym odcinku aplikacja ta zawiesiła mi się. Zresztą, nie ilość
kilometrów jest istotna, ale spalone kalorie, a tych spaliłem dzisiaj ponad 2000 😊
 |
| Zamek w Sztumie |
 |
| Tu zgubiliśmy szlak |
 |
| Kościół w Parparach |
 |
| Ponoć to trasa rowerowa... |
 |
| Parów Węgry |
 |
| Przebiśnieg? |
 |
| Parów Węgry |
 |
| Droga z Gościszewa |
 |
| Przed Gościszewem |
 |
| Malbork |
 |
| Most nad Nogatem |
 |
| Nogat |
 |
| Kościół Jana Chrzciciela w Malborku |
 |
| Zamek w Malborku |
 |
| Kazimierz Jagiellończyk |
 |
| Wieża kolejowa w Malborku |
 |
| Dworzec w Malborku |
Odbyłem dzisiaj
nieplanowany spacer po Pruszczu Gdańskim. Dlaczego nieplanowany? Bo nie
odebrałem w terminie przesyłki z paczkomatu i ta wróciła do oddziału InPostu przy ulicy Zastawnej 25. Dlaczego jej nie
odebrałem? Bo mailowe powiadomienie trafiło do spamu, a esemesa z informacją o
nadejściu paczki nie otrzymałem. Czyja
to wina? Ano moja, bo parę dni wcześniej zainstalowałem sobie aplikację InPostu,
żeby móc łatwiej i szybciej odbierać przesyłki. Co ma piernik do wiatraka? Ano
to, że InPost nie wysyła esemesów do osób posiadających wspomnianą aplikację.
Niby racja, bo każdy sam może śledzić przesyłkę. Wypadałoby jednak klienta
uprzedzić o takim rozwiązaniu. Ale co tam, z Gdańska do Pruszcza nie jest tak
daleko…
