Ireneusz Gębski: Z Mrzezina do Pucka

Z Mrzezina do Pucka

Puck - rynek

Kolejna piesza wycieczka po szlakach turystycznych Wybrzeża. Czwarta bodajże w tym roku w Arturem. Startujemy z Mrzezina, a naszym celem jest Puck. Z początku poruszamy się szlakiem niebieskim, potem nieco z niego zbaczamy, aby ponownie podążać nim aż do końca. Dystans nieco ponad 15 kilometrów. Pogoda, wbrew prognozom zapowiadającym przelotne deszcze, bez zarzutu.

Najpierw dochodzimy do Osłonina. Niemal do końca XX wieku była to miejscowość o charakterze rolniczo-rybackim. Teraz jest to wioska bardziej turystyczna. Idąc dalej szlakiem kaszubskiej tradycji rybackiej dochodzimy do parku kulturowego Osada Łowców Fok w Rzucewie. Wcześniej jednak podziwiamy urokliwe fragmenty Kępy Puckiej. Uwagę zwracają szczególnie strome i malownicze klify. Potem mijamy dziewiętnastowieczny pałac rodziny von Below w Rzucewie (hotel Zamek Jan III Sobieski).

Nie zatrzymując się dłużej przy zrekonstruowanej chacie kaszubskiej (mieści się w niej muzeum) podążamy żwawym krokiem do Pucka. A tak przy okazji – średnia wyszła nam 6,06 km/h.

W samym Pucku mijamy marinę, ławeczkę z pomnikiem Mariusza Zaruskiego i budynek z muralem upamiętniającym zaślubiny Polski z morzem. Dalej dochodzimy do obłożonego kwiatami i wieńcami pomnika Józefa Hallera. To tutaj przed prawie dwoma tygodniami doszło do pewnych incydentów podczas wizyty prezydenta RP. Nieopodal pomnika Hallera stoi drewniany postument będący pamiątką aktu odnowienia zaślubin Polski z morzem z dnia 10.02.2020.

Jeszcze tylko rzut oka na monumentalny kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła z XIV wieku oraz barwną fasadę smażalni ryb U Budzisza i już wchodzimy na rozległy kolorowy rynek. Znajduje się tu między innymi ławeczka z rybą i lwem (nawiązanie do herbu Pucka). Na rynku stoi też budka z książkami. W ramach bookcrossingu można z niej coś wziąć lub coś zostawić. Zwykle tego nie robię, ale tym razem wziąłem jedną pozycję, a konkretnie opowieść dziewiętnastowiecznego podróżnika Gabriela Bovalot „Przez Kaukaz i Pamir do Indii”. Do podróżniczych lektur zawsze miałem słabość...