Promienie RTG



Ze skierowaniem od lekarza rodzinnego udałem się na rutynowe badanie RTG do Zakładu Radiologii Uniwersyteckiego Centrum Medycznego w Gdańsku. Z automatu stojącego nieopodal okienek do rejestracji pobrałem numer kolejkowy. Napisane na nim było, że średni czas oczekiwania wynosi siedem minut. A zatem bardzo krótko, zważywszy na fakt, że przede mną było jeszcze osiem osób. Moja radość była jednak przedwczesna. Z dwóch stanowisk do rejestracji czynne było bowiem tylko jedno, a i to obsługująca je rejestratorka co chwilę gdzieś wychodziła. W efekcie zostałem zarejestrowany dopiero po upływie pół godziny.
Kolejne pół godziny spędziłem w poczekalni przed pracowniami rentgenowskimi. Tutaj kolejka była jeszcze dłuższa, gdyż czynna była tylko jedna pracownia. Poza tym pierwszeństwo mieli pacjenci z oddziałów i ci przywożeni przez karetki. Jednemu z nich wykonywano całą serię zdjęć przez prawie 20 minut. Kiedy wreszcie technik radiologii wyjrzał na korytarz, ktoś się pożalił:
- Panie, ja tu już dwie godziny czekam.
- Nic na to nie poradzę, ale jeżeli chodzi o prześwietlenie klatki piersiowej, to można to zrobić w budynku numer 5.
Szkoda, że nie wiedziałem tego wcześniej – pomyślałem sobie i szybko poszedłem do starej części szpitala, gdzie odszukałem odpowiedni budynek. Tu przy rejestracji nie było żadnej kolejki, a w okienkach siedziały dwie panie. Przedstawiłem jednej z nich moje skierowanie, na co usłyszałem:
- Ale proszę pana, tu są zapisy. Nie można tak z marszu. O, widzi pan – pokazała mi jakąś listę – na dzisiaj mamy już komplet.
Tymczasem rejestratorka z drugiego okienka bez problemów zarejestrowała innego pacjenta, który przyszedł z takim samym skierowaniem, po czym powiedziała do koleżanki:
- Weź dopisz pana na dzisiaj.
- Ale jak, przecież nie był umówiony – broniła się jeszcze ta pierwsza.
- Normalnie, przecież to tylko chwila.
Po chwili byłem już zarejestrowany, a po kolejnych kilku minutach promienie Rentgena penetrowały moją klatkę piersiową.
Ot, taki obrazek z życia. Komentarz każdy może sobie sam dopisać…

2 komentarze:

  1. Te dwie Panie były "niezłe". Ot człowiek i człowiek, a jakie różne podejścia.

    OdpowiedzUsuń
  2. Dodam jeszcze, że dialog między paniami był dłuższy, ale w moim poście chciałem tylko naszkicować te sytuację.

    OdpowiedzUsuń

Esencja Cejlonu

  Poniedziałek, 05.02.24 W niedzielę czwartego lutego wylatujemy z Okęcia zgodnie z planem, czyli o 15.05.   Boeing 347,   należący do...

Posty