Zapowiedź "Od moroszki po morwę"

Projekt okładki "Od moroszki po morwę"

Moja nowa książka "Od moroszki po morwę" znajduje się już na etapie korekty autorskiej. Zanim jednak będzie dostępna na rynku pragnę przybliżyć nieco jej tematykę. Generalnie jest to książka o podróżach, zarówno tych turystycznych, jak i tych związanych z pracą. W 24 rozdziałach można będzie natknąć się na większe lub mniejsze wzmianki o następujących miejscach w trzydziestu krajach. Niektóre z nich pokazuje mapa. Można też zapoznać się ze zdjęciami, np. tutaj.

Adampol

Alebosjon

Almada

Alvesta

Alvkarleo

Amsterdam

Andalsnes

Angered

Ankara

Annecy

Arnberg

Asele

 Asyż

Ateny

Avanos

 Bałtijsk

Bańska Bystrzyca

Barreiro

Belgrad

Berno

Besancon

Betlejem

Biała Woda

Białka Tatrzańska

Białystok

Bielsko-Biała

Biornmyra

Bjursele

Blackpool

Bolton

Boras

Bratysława

 Bruksela

Budapeszt

Budva

Bukowina tatrzańska

Cascais

Cetynia

Chamonix

Chillon

Chyżne

Cieszyn

Corlu

Czerwony Klasztor

Częstochowa

Czorsztyn

Dayton

Delfy

Devicie

Dębno

Dombas

Dorotea

Dubrownik

Eidsdal

Ejlat

Epidauros

Fagernes

Falun

Fatima

Fetsund

Fillan

Finnas

Fjelhamar

 Florencja

Fodnes

Foggia

Fromheden

Gaupne

Gavle

Gdańsk

Gdynia

Geiranger

Genewa

Gex

 Giza

Golub- Dobrzyń

Goreme

Goteborg

Grindelwald

 Grodno

Grójec

Grudziądz

Grums

Halden

Hamburg

Hellesylt

Hemavan

Hemmingen

Hitra

Hjortsberga

Hok

Holmtrask

Hurghada

Ingleton

Interlaken

Jablanica

Jakuszyce

Jaszczurówka

Jaworki

Jerozolima

Jonkoping

Kair

Kalambaka

Kamień Pomorski

Karlskrona

Karlstad

Karnak

Katowice

Kattisavan

Kielce

Kiezmark

Kioto

Klofta

Koluszki

Kopenhaga

Korgen

Korynt

Koszyce

Kościerzyna

Kośne Hamry

Kotor

Kraków

Krościenko

Kruja

Kruszewac

Kvammarn

Laerdal

Laisback

Lakeside

Lancaster

Lauterbrunnen

Leikanger

Leśnica

Lillehammer

Lillestrom

Linge

Liungskile

Liverpool

Lizbona

Lom

Londyn

Lozanna

Lubień Kujawski

Lublana

Lucerna

Luksor

Lycksele

Lytham

Łopuszna

Łódź

Łysa

Maastricht

Mala

Manchester

Mannheller

Mariestad

Medjugorie

Medyna

Mekka

Miszkolc

Mo I Rana

Molde

Monachium

Montpelier

Montreux

Mora

Mosoen

Moss

Mostar

Murzasichle

Mykeny

Mysen

Nafplion

Narty

Neapol

Neum

Nisz

Nisz

Njegusi

Norsjo

Norsjovallen

Nowogard

Nowy Sącz

Nowy Targ

Nynashamn

Odense

Olimpia

Omisz

Ornes

Orta Nova

Oslo

Ostersund

 Padwa

 Paryż

Patra

Perast

Piasorn

Pirot

Poprad

Poznań

 Praga

Predajane

Preston

Priboj

Pszczyna

Pucisca

Qyer

Rabka

Ringebu

Riva

 Rzym

Safaga

Saloniki

San Giovanni Rotondo

 San Marino

Sarajewo

Saratli

Sarpsborg

Sharm El Sheikh

Sinasos

Sintra

Sjotorp

Skansholm

Skarvsjoby

Skog

Słubice

Soderhamn

Sofia

Sogndal

Solvorn

Sorsele

Split

Sromowce Niżne

St. Annes

Stambuł

Storuman

Strasburg

Strommen

Stromsund

Stuttgart

Sundsvall

Sveg

Szczawnica

Szczecin

Szeged

Szklarska Poręba

Szkodra

Szlachtowa

Sztokholm

Taba

Tarnaby

Tczew

Termopile

Tirana

Tolo

Toruń

Trogir

Trondheim

Uchisar

Uchizy

Ulcinj

Umea

Uppsala

Urgup

Vaduz

Vaxjo

Vevey

Vilhelmina

Warszawa

Wassbaken

Watykan

 Wenecja

Wengen

Wersal

Wiedeń

Wielki Lipnik

Woszczyce

Wrocław

Zakopane

Znojmo

Zurych

Żory

Ubezpieczenie gwarancji, czyli patent EURO AGD

W czasach mojej młodości, czyli u schyłku dekady Gierka, zakup takich urządzeń jak telewizor czy lodówka stanowił poważną inwestycję. Nie chodziło tylko o cenę. Ważniejszym problemem było wystanie w kolejce danego urządzenia. Czasami trwało to tygodniami i miesiącami. Jeżeli już jednak miało się szczęście nabyć interesujący nas sprzęt, to cieszyliśmy się z niego przez długie lata. Niezwykle rzadko zdarzało się, żeby coś się psuło. Owszem, czasami  przepalił się bezpiecznik w telewizorze lub wysiadł termostat w lodówce, ale takie usterki można było usunąć we własnym zakresie. Generalnie jednak ówczesne urządzenia działały przez długie lata, np. moja lodówka funkcjonowała przez 21 lat.

Obecnie na rynku mamy ogromny wybór sprzętu typu lodówki, pralki, telewizory i komputery. Za niczym nie trzeba stać w kolejkach. Ba, nie trzeba nawet posiadać odpowiednich funduszy na zakup. Usłużni sprzedawcy podpowiedzą możliwość zakupu na raty z zerowym oprocentowaniem. Przy okazji wcisną nam ubezpieczenie kredytu, dodatkową gwarancję i tp.

W tym miejscu przejdę do osobistych doświadczeń. Z pewnych względów zdecydowałem się na zakup nowego laptopa. Na stronie internetowej wybrałem interesujący mnie model i udałem się do placówki Euro AGD w celu sfinalizowania transakcji. Sprzedawczyni zasugerowała mi najpierw możliwość zakupu na raty. Kiedy jednak stwierdziłem, że zapłacę na miejscu kartą, spróbowała podejść mnie z innej strony.

- A może chciałby pan dodatkowe ubezpieczenie gwarancji?

- A po co?- zdziwiłem się. – Przecież producent daje mi dwuletnią gwarancję…

- No tak, ale ta gwarancja nie obejmuje uszkodzeń mechanicznych. Poza tym teraz producenci tak konstruują sprzęt elektroniczny, że zaraz po upływie gwarancji wysiada.

Z tym ostatnim argumentem byłbym skłonny się zgodzić. Faktycznie, współcześnie produkowane sprzęty szeroko pojętego AGD mają dość krótki żywot. Niemniej jednak nie lubię, gdy ktoś zbyt natarczywie wmawia mi dodatkowe usługi. Odpowiedziałem więc nieco sarkastycznie:

- Mój obecny laptop służy mi od pięciu lat i jakoś nic się z nim nie dzieje.

-  Może się panu poszczęściło, ale naprawdę warto mieć takie ubezpieczenie. Zdarza się bowiem, że nawet w okresie gwarancyjnym niektóre usterki nie są uznawane przez serwisy – brnęła dalej sprzedawczyni.

- A ile by mnie kosztowała ta dodatkowa usługa? – zapytałem na odczepnego.

- 360 złotych – usłyszałem.

Kwota ta stanowiła dokładnie 15 procent wartości laptopa, którego miałem zamiar nabyć. Odpowiedziałem więc, że wolę zaryzykować i kupić sprzęt na normalnych warunkach. Sprzedawczyni była wyraźnie zawiedziona. Nie dziwię się, straciła bowiem prowizję, którą za pośrednictwem firmy ubezpieczeniowej (prawdopodobnie Ergo Hestia) wypłaciłoby jej kierownictwo sklepu.

"Moja żmija" - recenzja AGi CM

Wielokrotnie polecałem już w tym miejscu recenzje moich książek, a szczególnie ostatniej, czyli "Mojej żmii". Faktem jest, że nie zawsze były one pochlebne. Niektórzy recenzenci starali się jednak wyłuskać z tej książki nie tylko negatywy, ale doszukiwali się też pozytywów.  Niewątpliwie zalicza się do nich Aga CM, autorka "Bloga Kulturalnego". Zamieszczam poniżej fragment jej przemyśleń po lekturze "Mojej  żmii" i zachęcam do przeczytania całości na jej blogu

Ireneusz Gębski napisał powieść prostym językiem. Spodobały mi się opowiadania erotyczne (opublikowane po raz pierwszy w okresie 1992-1994 w miesięczniku „Sexodrama”), które bohaterowie przesyłają sobie w emailach - są wciągające. Historia opowiedziana przez autora to rodzaj swoistego ostrzeżenia dla osób, które poszukują wirtualnych znajomych. Powieść ta ukazuje siłę internetu. Dzięki temu nawiązujemy kontakt z ludzi, którzy mogą wpłynąć na nasze dalsze losy. To powieść o życiu, upojeniu i niepowodzeniach, o ciągłych zmianach. “Moja żmija” to ciekawa, współczesna historia, w której każdy odnajdzie coś dla siebie.

Wyprzedzamy Norwegów...

Z Angory nr 3 dowiedziałem się, że produkt krajowy brutto naszego kraju będzie wyższy niż w Norwegii. Tygodnik ten podaje za portalem Forsal.pl następujące dane:

(…) Polski produkt krajowy brutto urośnie do 544 mld dolarów, natomiast norweski osiągnie wielkość tylko 526,9 mld. Wyprzedzamy Norwegów nie po raz pierwszy. Możemy mieć powód do dumy.

Nie bardzo rozumiem, z czego mamy się cieszyć. Może z tego, że średnie zarobki wynoszą u nas niespełna cztery tysiące złotych, a w Norwegii ponad osiemnaście tysięcy w przeliczeniu na naszą walutę? A może z tego, że za średnie wynagrodzenie możemy nabyć np. 1400 litrów mleka, podczas gdy mieszkańcy Norwegii cztery razy tyle?

Owszem, nasz PKB w ujęciu nominalnym jest zbliżony do norweskiego, ale jeżeli spojrzymy na wskaźnik per capita, to wyjdzie, że mamy na głowę statystycznego mieszkańca tylko  20 592 USD, podczas gdy Norwegowie ponad 55 tysięcy. W efekcie my zajmujemy 47. pozycję na świecie, a oni 4.

Po co więc stroszyć piórka i chwalić się wskaźnikami, które mają się nijak do realnego życia? Podobną propagandę przeżywaliśmy już za czasów pierwszego górnika PRL. A co dziś zostało z tamtych „sukcesów?