Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Szymbark. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Szymbark. Pokaż wszystkie posty

Spotkanie z kapralem Wojtkiem


Wojtek w Szymbarku

Przed wejściem do "Karczmy Bieszczadzkiej" w Polańczyku stoi wyrzeźbiony w drewnie niedźwiedź. W przednich łapach trzyma cebrzyk z białymi i czerwonymi kwiatami. Podejrzewam, że mało kto zwraca na niego uwagę, choćby dlatego, że obok wisi  tablica z kuszącą zachętą: SPRÓBUJ JAK WALI GRZANIEC SZEFOWEJ. Pewnie sam nie zainteresowałbym się sylwetką misia uwiecznionego w drewnie, gdyby nie wyżłobiony w podstawie napis: Kapral Wojtek.  Natychmiast przypomniałem sobie historię o niedźwiedziu z armii Andersa.
Wojtek w Polańczyku
Tak naprawdę po raz pierwszy zetknąłem się kapralem Wojtkiem dwa lata temu w Szymbarku na Kaszubach. W tamtejszym Centrum Edukacji i Promocji Regionu  od czterech lat stoi bowiem pomnik tego słynnego niedźwiedzia. W łapie trzyma on artyleryjski pocisk, a na głowie ma żołnierską czapkę.  Pomników kaprala Wojtka jest znacznie więcej, nie tylko w Polsce.
Czym zasłużył sobie ten akurat niedźwiedź na tak wielką sławę? Krótko mówiąc, został on przygarnięty w Iranie przez żołnierzy armii Andersa jako malutki niedźwiadek. Karmiono go mlekiem  z butelki ze smoczkiem. Kiedy podrósł, lubił podobno piwo. Żołnierze tak się do niego przywiązali, że w pewnym momencie wciągnęli go na ewidencję 22 Kompanii Zaopatrywania Artylerii. Przeszedł z nią cały szlak bojowy, poczynając od Bliskiego Wschodu, przez Afrykę i Włochy, aż do Anglii. Podobno podczas bitwy pod Monte Cassino nosił skrzynie z pociskami.



CEiPR  w Szymbarku
Po wojnie naturalną koleją rzeczy nastąpiła demobilizacja. Cześć żołnierzy wróciła do kraju, część została na emigracji, a niedźwiedź Wojtek trafił do ogrodu zoologicznego. Spędził tam 16 lat. W sumie żył 22 lata. Pamięć o nim nigdy jednak nie zaginęła, o czym świadczą odsłaniane wciąż nowe pomniki, tablice pamiątkowe, filmy, a także piosenki.

Wieżyca i CEPR, czyli kaszubskie atrakcje




Graniczyliśmy z Turcją...

Ostatni raz w Wieżycy byłem przed rokiem. Pojechałem tam wtedy z Gdańska rowerem. W ubiegły piątek ponownie wybrałem się w okolice tej najwyższej w północnej Polsce góry. Tym razem z kolegą, który aktualnie nie posiada roweru. Jako środek lokomocji wybraliśmy więc pojazd szynowy. Wsiedliśmy do niego na stacji Gdańsk Osowa i nabyliśmy u konduktora bilet strefowy za 16 zł (jest on ważny 8 godzin i upoważnia do przemieszczania się  do wielu pomorskich miejscowości, m.in. Pelplina, Tczewa i Starogardu Gdańskiego). Po półgodzinnej jeździe wśród pagórkowatych pól pełnych dojrzewających zbóż, łąk i lasów dojechaliśmy do Wieżycy.


Wieżyca - wieża widokowa

Żwawym marszem zaczęliśmy piąć się pod górę. Jak wiadomo - Wieżyca nie jest specjalnie stroma ani wysoka (328,6 m n.p.m.). Wejście na wieżę widokową (35 metrów wysokości) kosztuje 6 zł. Normalnie warto wydać takie pieniądze, gdyż panorama rozciągająca się z wieży jest przepiękna. Tym razem trafiliśmy jednak na deszczową aurę, więc widoki były kiepskie.



Z Wieżycy udaliśmy się czarnym szlakiem turystycznym w kierunku Szymbarku. Po drodze zatrzymaliśmy się na chwilę w miejscu upamiętniających rozstrzelanych w 1944 roku Szymbarskich Zakładników. Znajduje się tutaj kamienny kopiec, pamiątkowa tablica, krzyż oraz ułożone  wokół niego kamienie z nazwiskami pomordowanych. Nieco ponad kilometr dalej znajduje się firma Danmar, na terenie której zlokalizowany jest CEPR, czyli Centrum Edukacji i Promocji Regionu. Założył je, podobnie jak Danmar, nieżyjący już ponad półtora roku Daniel Czapiewski. Ten znany przedsiębiorca i społecznik zasłynął głównie z posiadania domku postawionego na głowie oraz z wycięcia najdłuższej na świecie deski. Nie są to jednak wszystkie jego osiągnięcia, a w skład CEPR wchodzi dużo więcej eksponatów, m.in. sprowadzona z Irkucka chata Sybiraka, Dom Harcerza, Statua Świętowida, Dom Trapera z Kanady, największy fortepian świata, browar, hotel oraz wiele innych ciekawych obiektów i przedmiotów.



Bilet wstępu kosztuje 18 złotych. W zamian można posłuchać ciekawych opowieści przewodnika i spędzić dowolną ilość czasu na terenie CEPR.



Po zwiedzeniu CEPR kontynuowaliśmy pieszą wycieczkę, idąc przez Szymbark do Gołubia Kaszubskiego. Pokonaliśmy łącznie około dwudziestu kilometrów. Z tej miejscowości pojechaliśmy szynobusem do Rębiechowa. 

Statua Świętowida Kaszuba
Widok z Wieżycy

Kamienny kopiec upamiętniający Szymbarskich Zakładników


Najdłuższa deska śiata

Dom Sybiraka



Wnętrze domu do góry nogami

Wnętrze bunkra Gryfa Pomorskiego (rekonstrukcja)

Dom Trapera Kaszubskiego z Kanady

Dom powstańca polskiego z Adampola w Turcji

W browarze



Gołubie Kaszubskie


Szymbark - dom do góry nogami

Wnętrze domu do góry nogami

Wnętrze kaplicy p.w. św. Rafała Kalinowskiego

 



Esencja Cejlonu

  Poniedziałek, 05.02.24 W niedzielę czwartego lutego wylatujemy z Okęcia zgodnie z planem, czyli o 15.05.   Boeing 347,   należący do...

Posty